Ben ve Gecelerim Hep sevecegiz seni...

Ben Ve Gecelerim Hep Sevecegiz Seni Daha kac geceler boyle sessiz, boyle sensiz yasayacagim? Bilmiyor musun ki ey yar, beni ne cok mahvediyor uzakligin, ne cok boluyor kalbimi kalbin... Bir gece daha basliyor... Onumde upuzun yasayacagim bir gecem, bir karanligim daha var. Saatlere, saniyelere girecegin; damarimdaki kanima kadar isleyecegin bir gecem daha basliyor... Bir gecem, bir sevdam daha basliyor ama yazik ki gozyaslari ma giren olmayacaksin yinede. Beni artik acilarimla bas basa birakti aglamalarim. Gozyaslarim bile beni terketti.Sen geldiginden, sen oldugundan beri tum hersey beni terketti. Ben de tukettim onlari zaten. Evet artik geceleri uyuyamiyorum. Karanliklar baslar baslamaz basliyor kalbimin aglamalari.Onceleri onlari dinlemeye, onlara ses vermeye calisiyordum. Farketmiyormusum gibi davraniyordum. Sirf o karanlik geceyle yuz yuze gelmemek icin. Biliyordum o yalnizligi yasamam gerekiyordu. Bir insan ariyordum yanimda, geceyi bana unutturacak. Onun iyi, guzel ve cirkin olmasi da onem tasimiyordu. Yeter ki olsun yanimda. Olsun ki gece uzerime uzerime gelmesin. Yanimda birini gorup vazgecsin benden.Veya yanimda birileri olsun da unutayim istiyordum SENI. Biliyordum ki geceyle yuz yuze kaldigim zaman Sevda disinda bir sey olmayacaktim. Sonra, sonra bu donem de kayboldu. Yalnizligi arayan, yalnizliga ozlem duyan oldum.O karanlik gecelerin issizligina gomulmekten kacamaz oldum. Cunku onlar da seni buluyordum. Cunku bana gunduzlerin veremedigini veriyordu geceler SENI... Gunduzlerde yoktun, aydinlarda yanimda yuruyen degildin. Ama geceleri oyle miydi? Geceleri yuregimde yuruyordun ve ben adimlarinda yasayandim. Artik uyuyamiyorum. Hem de hic mi hic Ne kadar cabalasam da olmuyor. Bir garip agirlikla kah seni bekleyerek kah gelmeyeceginden emin olarak geciriyordum saatleri. Seni yasiyordum. Gecelerde yuz yuze kaliyorduk seninle.Gece vefali, fedakar bir anne gibi kucagina aliyor beni sabaha kadar goturuyordu. Zaman akiyormuydu, geciyor muydu bilen degilim. Hicbir zaman da bilen olmadim. Bu yaralarla, bu kanima isleyen ask yanginlariyla sabaha nasil kul olmadan varabiliyordum? Bilmiyorum gercekten. Yanmaktan ates oldugum bu gecelerde beni tuketmeyen neydi?Sevgin mi? Beni evirip cevirip kora getiren sondurmeyen neydi?Bagrimdaki yangindan neden yok olmuyordum? Beni sabaha vardiran geceler miydi yoksa? Geceler Benim gecelerim... . Senin gecelerin... Seni yasadigim Geceler. Gonlumde bir derin yarasin sen! Bu gecelerde de cok sey istedim bir seyler yapabilmeyi. Elime cogu kez kalem kagit alip seni yazmayi istedim. Olmadi ama.Kalbim seninle oylesine doluydu ki her hareketim sonuk kaliyordu. Ben caresizligi kapilip gidiyordum. Ne yaptigimi bilmiyordum. Saatlerce, saatlerce oturup seni dusunuyordum. Kalbimde bastirmaya calistigim duygularima ilk olarak geceleri yasama hakki veriyordum. Herkesten gizlemeye calistigim o korlari gecelere cikartiyordum sanki. Gecelerden saklamiyordum hicbirseyi. Gecelerle paylasiyordum, ve geceler sariyordu beni. Beni alip sensizligin okyanusunda bogmuyordu. Beni sensizligin zirvesinde, en uc noktasinda askin sonsuzluguna goturuyordu. Artik bu geceleri sevmeye basliyorum. Bana seni getiren geceler...Benim gecelerim onlar...Benim senlerim benim yalnizliklarim, benim asklarim diyebildigim gecelerim.Evet artik uyuyamayan, aglayamayan gozlerime aglamiyorum. Gecelerimi de feda ediyorum sana. Gunduzlerde soyleyemediklerimi gecelerde haykiriyorum. Ve ucsuz bucaksiz seviyorum seviyorum SEVIYORUM. Artik uyuyamiyorum, evet. Uykular haram oldu bana senden sonra. Hem nasil uyuyabilirim ki? Gozlerin var artik gecelerimde, senin gozlerin senin karanlik gozlerin.. Hic gormedigim gozlerin.... Saniyorum ki artik sana yalniz ben degil, geceler de vurgun! Beni boylesine koynuna alisi, karanliginda bunca aydinlatmasi neden? Evet sen oyle guzel, oyle guzelsin ki, geceler de seni sevdi.Oyle ki sana ihanet edip de seni yasamiyormuscasina uyumaya, gozlerimi yummaya calistigim zaman hemen giriveriyorlar icime ve seni getiriyorlar bana. Gozlerimi oyle bir aciyorlar ki bir dahasina kapayamiyorum bile... Ve aglayabilmeyi diliyorum bazi geceler. Bunu gecelerden sonsuza diliyorum. Aglasam, doyasiya hickirircasina aglasam belki seni bir parcacik olsa unutur ve kendi icime gomulur birazcik gozlerimi yumabilirim diye dusunuyorum. Sabahlari uykuda yakalayan olmaktan cikip, sabahlari uykuda bulunan olmak istiyorum. Bunun icin istiyorum aglayabilmeyi. Sana olan ozlemimi, icimde bir dag kadar ululasmis hasretini belki bir parca dindirebilirim diye dusunuyorum. Belki seni birazcik gomebilirim de yuregime, rahatlarim diye umuyorum olmuyor. Aglamaya calisiyorum, aglamalarim bana isyanlar ediyor. Geceler bana bu istegimi vermiyor. Ne zaman aglasam yalnizca ve yalnizca bir iki gozyasi olup kaliyorsun gozlerimlde. Gozlerimde donan birkac damla yas oluyorsun, o yaslari da sariyor geceler. O yaslarla birlikte aliyor yanina geceler beni... Geceler unutmami istemiyor seni, geceler bana ihanet ediyor. Geceler senden yana sevdigim, geceler seni yasamami istiyor. Sozumu dinlemiyor.. .. Gunesi ozledigim oluyor arada bir. Yeter diyorum bunca yildizla arkadas oldugum. Seni unutup da yildizlari gordugum anlar olursa tabii. Beni boyle gordukleri zaman anlamiyor insanlar. Nasil boyle saatlerce kalabildigimi sorup duruyorlar. Boyle tum dunya uyku icindeyken benim nasil karanligin icinde bakislarimi dayattigimin sirrini anlamiyorlar. Ve onlar bilmiyorlar ki icim bir kordur...Tum dunya, tum tabiat susmalarda ve uykulardadir belki ama benim yuregimde gizlenmektedir tum dunya... Ben icime tum insanlari,,, tum milyarlari almisim. Farkinda degiller. Herkesi ve herseyleri sigdirmisim icime. Bir sen sigmiyorsun, bir seni sigdiramiyorum kalbime, bilmiyorlar. ..Ve senin uzakligin, ve senin gece kadar olan uzakligin... Bana oyle uzak oyle yabancisin ki sevdigim, seni senden istemeye korkuyorum. Geceleri bu yuzden seviyorum. Seni sevmeme engel olmuyor, seni bana getiriyor... ve seni gecenin karanliginda bulusumdandir seni gunduzleri istemeyisim. Evet sevdigim bana her seyden ve herkesten uzaksin. Herkesin yasamina giriyor, her seyi paylasiyorsun insanlarla.. . Ama bana gelmiyorsun. Ama ama sitem bile etmiyorum... Sana soyleyecek soz bulamiyorum. Soyleyecek bir seyler arasam ve bulsam biliyorum geceler alir onu elimden, dilimden de. Sana soyleyeceklerimin hesabini yapsam sabahlar buna izin vermez. Ve ben seni yasiyorum. Olsa olsa sana BU SEVGIYI YASA diyebilirim. Gel birlikte yasayalim demeye dilim varmaz. Geceler bunu birakmaz yanina. Kaybettigim degilsin. Ben seni hic yitirmedim. Cunku icimde tasidigimdin hep. Benden bir parca oldun sen. Ben kendimi yitirmedigim surece sen de kaybolmayacaksin. Evet, seni anlamakla, seni yasamakla, seni sevmekle gecirdigim bu gecelerde, sabahladigim bu gecelerde, benden cok uzaklarda bulunan sana uykularinda bir rahatlik veriyorsa sevdam, ne mutlu bana. Gecelerim... Sarin yaralarimi geceler demis bir sair.. Beni bu geceler mahvetti desem haksizlik mi ederim onlara. Beni sen mahvettim desem yalan olur bu. Ama beni bu geceler, geceleri de bana musallat eden sensin. Senin sevdanla basladi gecelere sevda yazmam. Sevda masali okumam bundandi. Ben bu gecelerde tum karanliklari dagitabilirim. Bana huzunlerini, bana acilarini ver sevdigim. Ver ki senin acilarini da ortak edeyim gecelerime. Ver ki gecelerle kavgali olayim. Simdi seni getirdikleri icin onlara ses bile cikarmiyorum. Sen yasadigimsin, yasatanimsin. Sevdamsin sen... Belki ben anlatamiyorum ama geceler bu sevdaya sahittir. Cunku artik onlarda bu aska ortak oldular. Belki benden bile cok seviyorlar seni. Ben seni hic mi hic gozlerimle bitirmek istemedim. Ve gecelerin icinde, gecelerle birlikte hep sevdim seni...VE HEP SEVECEGIM... Ne kadar birlikte olamayacagimizi bilsem de Ben ve Gecelerim Hep sevecegiz seni...