Kadinin ozgurlugu Cogumuz, ozgur olmak icin evleniyoruz. Kiz-erkek arkadasliginin bile yasak sayildigi bir toplumda, sevgilini koluna takip baba evine gitmekten daha buyuk bir ozgurluk olur mu? Yasiniz kac olursa olsun, sevisemiyorsunuz, sokaklarda ozgurce el ele, sarmas dolas yuruyemiyorsunuz, aksam gec saatlerde eve gelemiyorsunuz, sevgilinizle yolculuga cikamiyor, tatile gidemiyorsunuz... Yapamayacaginiz oyle cok sey var ki, iste butun bu seyleri yapmak ozgurluk oluyor, evleniyorsunuz. * Neyi yasaklarsaniz, onu elde etmek ozgurluk sanilir. Bir kiz icin genclik yillarinda en onemli gorunen ozgurluk, bir erkekle rahatca gezmek ve sevisebilmektir. Bunu da ancak imza atarak yapabilirsiniz. * Oysa imzayi attiniz mi artik siz "evli bir kadin"'sinizdir. Evli bir kadinin yapacaklari ve yapamayacaklari, hem yasalarla hem yazisiz toplum kurallariyla sinirlandirilmistir. Calisan, ozgur bir kadin bile artik bir is arkadasiyla bir is yemegine cikarken huzursuz olur... O artik "evli bir kadin" dir. Evet, bir is yemegi cok dogal bir durum ama gorenler ne der? Ya kocasinin arkadaslarindan bir goren olursa, ya kocasini aldattigini zannederlerse? * Esit kosullar ve kurallarla, esit deger yargilariyla bir evlilik... Neden olmasin? Olursa da hos olur herhalde. Bir sure sonra yine ozgurluk canlari calar. Eve kapatilmissinizdir, kocaniz disarida ozgurce gezerken, siz dort duvar arasinda sikintidan patlarsiniz. Maca gider, aksamlan barlara ugrar, is yolculuklarina cikar, arada capkinliklarini yapar, parasini istedigi gibi savurur, harcar... Size sevgi, sefkat gostermez olur... Siz de en dogal durumlari yasamak istersiniz, ozgur olmaniz gerekir... Bosanirsiniz. Artik ozgursunuzdur. Bir is bulur, minik bir ev tutarsiniz. Ya da baba evine donersiniz. Para sikintiniz vardir, ama onemli degildir. Dilediginiz gibi yasayacaksinizdir... Uc bes gun sonra anneniz soyle der: "Kizim sen spiral taktirmamis miydin, artik gerek yok nasil olsa, doktora gidelim de cikart onu." Anneniz size caktirmadan, soyle demektedir, "Evli olmadigina gore, bir sevgilin de olmayacak ve elbette evlenene dek kimseyle sevismeyeceksin." Bir de kucuk cocugunuz vardir. Cocugun hastaligi ile; bakimi, okulu ile hep siz ugrasirsiniz. Babasi bir gun bile cocugum hasta diye isinden izin almaz. Siz isteyken cocugunuza anneniz bakiyorsa, zaten artik annenize esir olmussunuz demektir. Evli, sahipli kizinin cocuklarina hic yuksunmeden bakan anneler, bosanmis kizlarinin cocuklarina karsi daha isteksizdirler nedense. "Aptal kizlari, yuvasini bozmustur. Tek basina kalmistir. Deli gibi calisip, bosu bosuna kendisini hirpalamaktadir. Rahat batmistir ona, rahat!" Anneler torunlarini okul cikisinda alirlar. Ama isten cikar cikmaz eve donmeniz gerekir. Birkac gece eve donmezseniz, anneler ve babalar ayni genc kizliginizdaki gibi sinirlenirler. "Cocuklu bir kadinsin sen, yoksa bir sevgilin mi var!" Anneler ve babalar, kizlari 30'unu asmis bile olsalar, evli degilseler, bir baska erkege asla tahammul edemezler. * Anneler- babalar, kizlarini yasatmazlar. Cevremde o kadar cok bosanmis kadin var ki, hele cocuklari da varsa, ucuncu esaret hayatlarini yasiyorlar. Anneler, kizlari basinda seffaf hareleri ile, kutsal bakire olarak, televizyonun karsisinda otursun, orada ikinci bir beyaz atli prensi beklesin istiyorlar. Hic psikiyatrlara danistiniz mi, depresyon geciren genc kadinlarin sayisi ne diye...
|