Sigara
Hafif sisli bir havada ve gunesin apartmanlarin arasindan yeni yeni gune merhaba dedigi bir saatte, vapura dogru ilerleyen genc adam; jeton gisesinde, yaklasik iki ay once ayrildigi kiz arkadasini gorur ve titrek bir ”merhaba” ile konusmaya baslar. Bu konusmalar vapurda da devam eder. Adamin; “Hava o kadar da soguk degil, disarida oturalim mi?” sorusuna, kizin “Olur” cevabi vermesiyle birlikte vapurun en ust katina dogru yol alirlar. Birkac dakika havadan sudan muhabbetlerle gectikten sonra, adam kiza bir sigara uzatir ve kendisine de bir tane alir. Daha sonra, genc adam birden lafa girer:
- Biliyorum, bu konulari daha once hic konusmadik ya da konusamadik diyeyim. Merak etme ama, “Neden ayrildik biz” sorusunu sormayacagim. Sadece sana soylemek istedigim birkac sey var, onlari konusmak istiyorum.
Genc kiz; adama bakarak, “Evet seni dinliyorum, devam et” dedikten sonra adam, konusmasina kaldigi yerden devam eder:
- Biliyor musun? Ayrildiktan sonra, seni sigaraya benzetmeye basladim.
Kiz, hic tahmin etmedigi, alakasiz bir konuyla lafa girmesinin verdigi saskinlikla, “Ne? Nasil yani?” der. Adam, once kiza uzattigi sigarayi ve sonra kendi sigarasini, cantasindan cikardigi cakmak ile yaktiktan sonra:
- Mesela bir tane sigara yakiyorum ve kul tablasina koyup izlemeye basliyorum. Kul tablasina dokulen kulleri gordukce; anilarimiz aklima, her biri kul olup acilarima donusuyor sonra. Arada bir elime aliyorum sigarayi ve icime cekiyorum seni. Kendimi zehirlemek icin; daha cok, daha cok cekiyorum. Bazen de anilari dokuyorum kul tablasina. “Sen zehiri” hosuma gidiyor, icimi acitiyor, vazgecemiyorum; icime cekmeye devam ediyorum. Agzimdan cikan her dumanda, ayrilirken bana biraktigin; son bakisinin silueti beliriyor. Her sigaranin oldugu gibi, senin de sonun yaklasiyor. Ve ben yavas hareketlerle; ne zaman seni sondurmek icin, elimi gotursem kul tablasina, aptalca bir umutla “Nolur yapma!!” diyecegin zamani bekliyorum. Ama hicbir zaman duyamiyorum sesini. “Ve iste bitirdim seni” diyorum. Hayir hayir kendimi kandiriyorum galiba, “Seni boyle bitiremem” diyorum sonra. Ama bakiyorum kul tablasina; evet! Sen oradasin, evet! Anilar orada. Ancak, elimde hala kokun var. Yikasam da, hic cikmayacak bir koku. Anliyorum ki; bu sigarada, senin cok az bir kismini bitirmisim. Senden bagimsiz bir sen, hep icimde yasiyormus. Ve anliyorum ki, sadece sonuyorsun. Seni atesleyecek bir “Ben” bekliyorsun sabirla. O “Ben”, cok da bekletmiyor seni. Bir daha yanmaya basliyrsun. Aniiar,acilar yine bitiyorsun. Yeniden yaniyor ve bitiyorsun. Bu hep boyle devam ediyor; sonunda aliskanlik oluyorsun.
Genc kiz anlatilanlari dinlerken tarif edilmeyecek bir duygu yogunlugu icindeydi. Bir yandan, birisinin bu kadar aci cekmesine uzuntu duyarken; diger yandan da, kendisinin hala unutulmamis olmasindan, haz aliyordu. Aslinda kendisi de unutamamisti genc adami. Kendi istegiyle ayrilmisti ama; sevmedigi ya da artik bir seyler hissetmedigi icin degil, en yakin kiz arkadasinin da, o insana karsi bir takim duygular besledigi icin gerceklesmisti bu ayrilik. Bunu; ne erkek arkadasi, ne de en yakin arkadasi biliyordu. Erkek arkadasina, “Bu iliskide bir seyler eksik, ben daha fazla surduremeyecegim, ayrilmaliyiz.” diye bir mesaj atarken; kiza, “Ilgisiz bir sevgili olmaya baslamisti gunler gectikce; cok bunalmistim. Ve bir gun onu, baska biriyle sarmas dolas gordum. Bu yuzden ayrildim.” demisti. Boylece, hem erkek arkadasindan, kendine gore, makul bir sebeple ayrilmis; hem de arkadasina, erkek arkadasini kotuleyerek, ondan sogumasini saglamisti. Kendisinin cok aci cekecegini bile bile, arkadasini kaybetmemek icin, boyle bir yalanlar zincirine basvurmustu. Artik hayatini, bu yalanlara gore duzenlemeliydi. Bu yuzden; bu karsilasmalarinda duygularini bir tarafa birakip, mantigi ile karar vermek zorundaydi. Geri donusu yoktu ve kiz da bunun farkindaydi. Butun ayrintilari, olasi bir karsilasma icin dusunmustu daha onceden. Adamin anlattiklarini dikkatlice dinliyor ve sozunu bitirmesini bekliyordu. Ve adamla goz goze gelip, “Bitti, bu kadardi!” dermiscesine bakmasindan sonra, kiz konusmaya basladi:
- Acikcasi bu soylediklerin, hic beklemedigim seylerdi. Benim, bu aciklamalarina bir yorum yapmami bekleme. Cunku bunlar senin kendi dusuncelerin. Her biten iliskiden sonra, yasanabilecek duygulardan bu anlattiklarin. Sunu soyleyebilirim ama yasadigimiz iliskide, elimden gelen fedakarligi gosterdigime inaniyorum. Seni hicbir zaman suclu gormedim, her sey benden kaynakliyordu. Sonuc olarak, bir sekilde bu iliski yurumedi ve bitti. Bu kadar basit.
- Bu kadar mi yani?
- Evet...
Genc adam sok olmustu. Belki, daha ilimli bir yaklasim bekliyordu kizdan. Ancak, kesin ve kararli konusmustu kiz. Hicbir umudun kalmadigina, kendini inandirmaya calisiyordu. Vapur yanasmisti iskeleye. Tek bir kelime bile konusmadan vapurdan indiler. Iskelenin sonunda; genc kiz, adama sarilarak “Hoscakal” dedi. Ancak adam, ayrilirken ne sarilmisti kiza, ne de bir kelime cikmisti agzindan. Bir heykel gibi duruyordu kizin karsisinda. Kiz da, bir tepki gelmeyince; hizla uzaklasmayi tercih etti. Arkalarina bile bakmadan ayrildilar.
Kiz, isyerine ulasti. Yerine oturduktan hemen sonra, cep telefonuna bir mesaj geldi. Mesaj, eski sevgilisindendi ve soyle yaziyordu:
“Hep bu karsilasmayi ve sana sigara hikayesini anlatacagim gunu beklemistim. Ve o gun, gozlerimin icine bakip; soyleyeceklerine gore, hayatima bir yon cizecegime...”
Genc kiz, bu mesajdan hicbir anlam cikaramamisti. Bu mesaji dusunurken; bir mesaj daha geldi:
“... kendi kendime soz vermistim. Bugun duyduklarim; beni hayal kiriklgina ugratti ve ben kararimi verdim:”
“Sigarayi biraktim...” |
0 yorum:
Yorum Gönder