Aydinliga Dogru

AYDINLIGA DOGRU Zaman senin oldugun yerde bir agactir meyve veren Duygu senin oldugun yerde esittir sonsuzluga Senin oldugun yerde yasamakla olmek birbirini tamamlar Sen yoksan zaman yok, Duygu da yok.....Sonsuzluga kadar Varsan gucluyum, varolusundur beni yasatan Ben bu yerde seninle vardim, olursem varligina inanarak olurum Seninle bir butunum, bolunmezim, seninle varim seninle yok olacagim Sen yaprak misin? Oyleyse agacimda senden baska yaprak olmayacak Sen yildiz misin? Oyleyse teksin, baska birsey gorunmeyecek gokte Kimin elleri? Safagin perdelerini acan Aydinliga kavusturan bizi kimin elleri? Kimin dudaklari? Gunduzlere renk veren Bu kisacik omru yasanir hale getiren kimin dudaklari? Kimin gozleri? Parlayan gecenin ortasinda Karanliga huzurlu bir mana veren kimin gozleri? Dudaklarin varsa; yasamaya deger essiz bir gun de var Gozlerin varsa; geceleri guzeldir hic bitmemecesine Ellerin varsa; er gec sabah olacaktir aydinlik ve sicak Bir kiz agliyor ortasinda sessizligin......senin icin Senin icin gozleri isidi, ici aydinlandi Bu kiz en guzel misralarini yaziyor, senin icin Karanlik, bir sis gibi dagilmaya basliyor, gece bitmek uzere Doguda belli belirsiz bir el aciyor perdeleri....... Sanki acilan bir sahnenin perdeleri gibi Birazdan butun oyuncular sahneye cikacaklar Yine ayni kose kapmaca, ayni yalanlar, ayni oyun Derken o gunku oyunda bitecek, gece olacak yine ve sen gideceksin Bense karanligima ve yalnizligima donecegim Tekrar gun aydinlanip sahneye cikana kadar... Bu siiri seneler once bir kitaptan almistim. Yalniz ne kitabin adini ne de sairini hatirliyamiyorum. Begeneceginizi umarim.:1yes2: