Iki Simge

IKI SIMGE Yasli kizildereli reisi kulubesinin onunde torunuyla oturmus, az otede birbiriyle bogusup duran iki kurt kopegini izliyorlardi. Kopeklerden biri beyaz, biri siyahti ve oniki yasindaki cocuk kendini bildi bileli o kopekler dedesinin kulubesi onunde bogusup duruyorlardi. Dedesinin surekli goz onunde tuttugu, yanindan ayirmadigi iki iri kurt kopegiydi bunlar. Cocuk, kulubeyi korumak icin bir kopegin yeterli oldugunu dusunuyor, dedesinin ikinci kopege neden ihtiyaci oldugunu ve renklerinin neden illa da siyah ve beyaz oldugunu anlamak istiyordu artik. O merakla, sordu dedesine: Yasli reis, bilgece bir gulumsemeyle torununun sirtini sivazladi. - "Onlar" dedi, "benim icin iki simgedir evlat." - "Neyin simgesi" diye sordu cocuk. - "Iyilik ile kotulugun simgesi. Aynen su gordugun kopekler gibi, iyilik ve kotuluk icimizde surekli mucadele eder durur. Onlari seyrettikce ben hep bunu dusunurum. Onun icin yanimda tutarim onlari. Cocuk, sozun burasinda; 'mucadele varsa, kazanani da olmali' diye dusundu ve her cocuga has, bitmeyen sorulara bir yenisini ekledi: - "Peki" dedi. "Sence hangisi kazanir bu mucadeleyi?" Bilge reis, derin bir gulumsemeyle bakti torununa. - "Hangisi mi evlat? Ben, hangisini daha iyi beslersem!"